|
در اين مقاله پس از معرفي آبشخورهاي فكري و عقيدتي سعدي، نويسنده و شاعر قرن هفت هجري
ـ كه از تأثيرگذارترين سخنپردازان ايران است ـ به جنبهاي خاص از آثار وي پرداخته ميشود. اين جنبه عبارت است از روش عام وي در برخورد با قدرتمندان كه مبتني است بر خواس ِت تحديد و تعديل قدرت و در پس آن، ايجاد تح ّول در نگرش و نّيات حكمروايان و در نتيجه اصلاح روابط فرادستان و فرودستان: خداوندگاران و بندگان. در اين نوشته نشان داده ميشود كه سعدي چگونه با ياري گرفتن از شگردهايي، بنا بر انعطافگرايي خويش پيوسته ميكوشد كه از صدور احكام قاطع اخلاقي بپرهيزد و به اين طريق در ميان فرمانروايان و رعايا بنشيند و معلوم ميگردد كه اين »حكيم« چهسان اين دوگانگي را به وحدت ميرساند. سپس انعكاس اين امر در سخن سعدي بررسي ميشود
و تأثيرگذاري متقابل سياست و »ادبّيت« او آشكار ميگردد.
لينك دانلود مقاله حكمت سياسى سعدى
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|