آسیب شناسی پدیده فقر و وقوع جرم درجامعه
تادیرنشده کاری کنیم!
ازابتدای اسفندماه 1398 واعلام رسمی ورود بیماری مرگبار کوئید 19 به کشورمان صدها مطلب مفید درباب راهها وروش های پیشگیرانه درحوزه علوم پزشکی وسلامت وهشدارهای جدی دراین خصوص به سمع ونظر مردم رسانده شده است  .دراین بین روان شناسان وجامعه شناسان عزیز کشورمان نیز به موازات جامعه محترم پزشکی به درمان های روانی واجتماعی وتوانمندسازی آحاد جامعه پرداختند . مردمی خسته از یک سال کارو تلاش با فراز ونشیب هایی که پشت سرگذاشته بودند به ناگهان ودراوج بسیاری از مشکلات به ویژه تورم وگرانی در آخرین ماه سال با رکود وتعطیلی الزامی واجباری روبرو شدند .تعطیلی مشاغل وبیکاری جمع کثیری ازمردم  هرچند مهرتاییدی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری است اما لزوم توجه به اقشار آسیب پذیر که قرار است برای مدت طولانی درفرایند قطع زنجیره بیماری مشارکت کنند ازضروریات است . کرونایی که علاوه بر گرفتن جان انسانها ، به زودی افزایش بی سابقه پدیده بیکاری ، منجر به فقری دامنگیر وبه تبع آن وقوع انواع جرم وبزه را به ارمغان خواهد آورد . مساله بیکاری در کنار کارکردهای اقتصادی و اجتماعی‌اش، دارای بازخوردهای سیاسی و حتی امنیتی است . مطابق تحقیقات،  فقر ناشی از بیکاری یکی از بزرگترین علل وقوع جرم در کشور ما است.جرائم مالی خرد وکلان مانند سرقت یکی ازرایج ترین جرائم که بر اساس آمار اولین اتهام کیفری در دادگستری های سراسر کشور سرقت است .و همه می دانیم که هرچقدر آمار بیکاری و فقر در جامعه افزایش یابد به همان نسبت آمار جرم هم در کشور بالاتر می رود.
حال باتوجه به وضعیت بحرانی کشور وتصور خوش بینانه حداقل 4ماه برای کنترل وکاهش نسبی کرونا درایران باید برای نیازهای اولیه اقشار آسیب پذیر که اینک بیکار وفقیرترشده اند فکری کرد. نیاز اولیه یعنی نان شب! فکرمی کنید زن یا مرد سرپرست خانواری که بیکارشده حداکثر تا چند روز دیگرمی تواند نیازهای اولیه زندگی اش را تامین کند؟ اجاره مسکن ، هزینه های مضاعف بهداشتی وسلامت ،هزینه های درمان احتمالی بیماری هایی که گریبانگیر خود یا خانواده اش است همچون بیماری های قلبی ، تنفسی ،دیابت و....تا چند روز می تواند  شعار ( درخانه بمانیم ) را عملی کند ؟ بعد از آن چه می شود ؟ما هرچقدرهم برای آنها حرف بزنیم وقتی شکمی گرسنه باشد فایده ای ندارد!  خانواده های آسیب پذیر وکم درآمد، قوت لایموتشان را از کار روزانه شان تامین می کنند وحالا درآستانه جدالی نا برابر با مرگ وزندگی قرارگرفته اند با چاشنی بیکاری وفقر !
با نگاه جامعه شناسانه درزیر پوست کرونا زده کشورهشداری جدی وقوع عنقریب انواع جرم وبزه را اعلام می کنم وشعار پیشگیری بهتر از درمان است را دراین حوزه نیز کارساز می دانم .
نقش مهم دولت وسازمانها ونهاد های دولتی دربرنامه ریزی مدون فقر زدایی و تامین ورفاه اجتماعی بسیارپررنگ وضروری است .پرداخت وام های کم بهره ، اهدا سبد کالاهای ضروری به صورت ماهیانه ، حمایتهای مالی از بیماران  پرداخت بیمه های بیکاری ودهها روش پیش گیرانه دیگرمی تواند دراین همیاری عمومی تاثیر گذار باشد. سازمانهای مردم نهاد (NGOs) وخیرین خوبمان به عنوان بسترمهم حمایتگر اجتماعی به کمک مردم آسیب دیده بشتابند باید تا دیر نشده کاری کرد! خیرین عزیزی که سالهاست دغدغه فقر زدایی داشته اید وهمیشه درخط مقدم ایثار و بخشش ونیک نامی ونیک فرجامی بوده اید اینک زمان کمک ویاری مجدد است !جان شما وجان مردم .
بدانیم که با هر سرفه دردناک کرونایی تبی درزیر پوست جامعه درحال گداختن است ،تبی به نام فقر! واتفاقی قابل پیش بینی به نام جرم.
ما درخانه می مانیم اما نگران وضعیت هم میهنان بحران زده مان هستیم . بیاییدتادیرنشده کاری کنیم.....
 ۶فروردین۹۹
رزیتاخسروی
دانشجوی دکتری جامعه شناسی