سال ( جهش ) ( تولید )
از آرزو تا واقعیت

ای کاش نام امسال همان تولید بود . جهیدن و پریدن از شرایط فعلی ، به یک سال و دو سال امکان پذیر نیست .

من نمیدانم چرا در سیستم حکومتی ما انقدر راحت واقعیات اقتصادی را نمیبینند .

در این که کشور ما از هر حیث ظرفیتهای لازم جهت افزایش ( نه جهش به یکباره ) در تولید را دارد شکی نیست .

ولی زمانی از جهش باید گفت که انقدر زیر ساختها ویران نباشد.

هر چقدر که کاهش ارزش ریال بهترین محرک تولید است . اما در مقابل ، بی ثباتی نرخ ارز ، تحریمهای ناجوانمردانه ، نرخ بهره بالا ، باعث میشود که سرمایه های خصوصی به سمت بازارهای زودبازه و امن کشیده شود .

و نکته ای که در این میان نادیده گرفته میشود .

بحث قاچاق کالاست

از بین 31 استان کشور 16 استان، استان های مرزی محسوب می شوند که بر اساس آخرین سرشماری ،بیش از 45 درصد جمعیت کشور را در خود جای داده اند.

چگونه میشود حجم بی برنامگی در استان های مرزی را نادیده گرفت . این مردمان رنجور و درمانده ، چگونه میتوانند کسب درآمد کنند .

بدیهیست که قاچاقچیان سرمایه دار ، کوله بران و لنج داران را به کار گرفته و بازار را مملو از جنس خارجی میکنند .

پوشاک ، لوازم الکترونیکی ، لوازم منزل و هزاران اقلام دیگری که تقریبا جلوگیری از ورودشان غیر ممکن است .

برای افزایش تولید و نه جهش در تولید ملی ، ابتدا باید با نگاهی جهادگرانه ، استانهای مرزی را غنی و پر رونق کنیم .

راه اندازی کارخانه های دولتی در زمینه تولید کفش ، لوازم منزل ، کارخانجات صنعتی ، پوشاک ، به زبان ساده تر ، راه اندازی صنایعی که قاچاقچیان در حال واردات آن اقلامند .

گسترش و رونق بازارچه های مرزی جهت ایجاد روند معکوس جهت صادرات

اگر همین یک هدف طی ۱۰ سال آینده توسط دولت پایه ریزی و اجرا شود . و میزان اشتیاق بازارهای ما به کالای قاچاق خارجی ۵۰٪ کاهش پیدا کند ، یکی از بزرگترین گره های اقتصادی کشور باز خواهد شد .

با آرزو کردن و شعار دادن و چاپلوسی وزرا و روسا کاری از پیش نخواهد رفت .

رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود 
✍محمد هاشمپور