نتایج شگفت انگیز تحقیقات کرونا در ووهان چین/توماس پوئیو

✍ ترجمه مهدی کیاستی /اختصاصی مجمع فعالان اقتصادی

شاید فکر کنید که ما میدانیم روزانه چند نفر ویروس کرونا گرفته‌اند ولی آمار رسمی فقط تعداد افردای که تست شده اند را نشان می‌دهند.تعداد زیادی از مبتلایان که هنوز علایم بیماری را نشان نداده باشند یا اینکه هنوز این علایم جدی نشده باشد که نیاز به تست داشته باشند در این آمار نیستند بنابراین تعداد واقعی افراد مبتلا شده اند بسیار متفاوت هستند.

در شهر وهان به عنوان مثال در تاریخ ۲۳ ژانویه تعداد مبتلایان در حدود ۳۰۰ نفر است در حالیکه مبتلایان واقعی ۲۵۰۰۰ یعنی تقریبا ۸ برابر تعداد تست شده است. سوال این است که چگونه تعداد واقعی افراد مبتلا را می‌توان دانست وقتی آنها را تست نکرده باشیم. کاری که انجام شده است این است که وقتی یک نفر را که تست مثبت داشته شناسایی کردند از او پرسیدند که شما کی علایم بیماری را در خود مشاهده کردید. شخص مبتلا گفته است که علایم بیماری را ۱۰ روز پیش در خود مشاهده کرده و این به عنوان یک مورد واقعی ده روز قبل در ۱۳ ژانویه لجاظ می‌شود. بنابراین مسئولین چینی توانستند به اطلاعات ارزشمندی از افراد برسند .شهر ووهان در تاریخ ۲۳ ژانویه قرنطینه شد. اگر یک خط مجازی بین قبل از قرنطینه و بعد از قرنطینه بکشیم میتوانیم نتیجه شگفت انگیز آنرا ببینیم.اگر این قرنطینه جدی انجام نمیشد شما با یک منحنی نمایی مواجه می‌شدید.

در مقایسه ای بین کشورها تعداد تست های انجام شده به ازای یک میلیون شهروند در تاریخ ۳ مارچ ۲۰۲۰. نیز این موضوع را ثابت میکند بعنوان مثال در آمریکا تعداد تست‌ها به اندازه کافی نیست و بنابراین تعداد موارد ابتلای گزارش شده بسیار کمتر از موارد واقعی ابتلا می‌باشد.

حالا چگونه تقریب درستی از موارد ابتلای واقعی در منطقه خودمان بدست بیاوریم؟ نگاهی بیاندازیم به تعداد مرگ‌ و میرها و نسبت ابتلا و سرعت واقعی گسترش ویروس. برای نرخ مرگ و میر ما عدد ۱٪ را فرض میگیرم.توجه کنیم که برای آن یک درصد مواردی که به مرگ منتهی می‌شوند ۵ روز از زمان ابتلا تا بروز علایم بیماری و ۱۵ روز از زمان نشان دادن علایم تا مرگ زمان طول می‌کشد. در مجموع از زمان ابتلا تا مرگ حدود ۲۰ روز طول می‌کشد.موضوع بعد زمانی است که طول می‌کشد تا میزان ابتلا در جامعه دو برابر شود. این عدد به پارامترهای مختلفی بستگی دارد از جمله اینکه جمعیت چه می‌کنند، تراکم جمعیت چگونه است و چگونه با یکدیگر در تعامل هستند.ما فرض می‌کنیم که عدد دوبرابر شدن تعداد مبتلایان ۵ روز فرض می‌کنیم. عدد ۵ روز خیلی محافظه کارانه است خصوصا برای کشورهایی مانند آمریکا که عملا اقدامات مشابه مقابله‌ای که در چین یا ژاپن صوورت پذیرفته را انجام نداده‌اند. اگر فرض کنیم که در ۲۰ روز قبل این شخص تنها کسی بوده که با ویروس در تماس بوده ولی اگر فرض کنیم که نرخ مرگ و جان باختن در اثر ویروس ۱٪ باشد، در این صورت خیلی محتمل است که تعداد افرادی که در آن روز مبتلا شده اند ۱۰۰ نفر بوده باشند و شخصی که فوت کرده است یک نفر از ۱۰۰ نفری است که مبتلا شده و جان باخته است.اگر از نرخ مرگ نیم درصد استفاده کنیم باید فرض کنیم که ۲۰ روز قبل تعداد افراد مبتلا ۲۰۰ نفر بوده اند و اگر نرخ مرگ ۵ درصد را درنظر بگیریم که در بخش‌هایی از جهان مشاهده می‌شود بنابراین می‌توانیم فرض کنیم که به ازای یک نفری که فوت کرده است بیست روز قبل ۲۰ نفر مبتلا شده‌اند.از آنجا که تعداد مبتلایان در هر پنج روز دو برابر می‌شوند اتفاقی که می‌افتد این است که بعد از پنچ روز تعداد مبتلایان به صورت نمایی به ۲۰۰ نفر افزایش پیدا می‌کند. این ۲۰۰ نفر افراد مبتلای جدید نیستند بلکه جمع تعداد افرادی هستند که از ۲۰ روز قبل مبتلا شده‌اند. چون فرض بر این است که قبل از ۲۰ روز قبل کسی مبتلا نبوده است. یعنی با این محاسبات تعداد افراد مبتلا ۱۵ روز قبل از اولین مورد مرگ ۱۰۰ نفر بوده است.تعداد افراد مبتلا پنج روز بعد یعنی ۱۰ روز قبل از مرگ مورد اول دو برابر بوده است و برابر با ۴۰۰ نفر بوده است و و در نهایت در زمانی که اولین مرگ گزارش می‌شود تعداد موارد ابتلا ۱۶۰۰ نفر است.آنچه بسیار حیاتی است این است که نرخ مرگ و میر بسیار به امکانات بیمارستانی بستگی دارد. اگربه شکل مناسبی ایزولاسیون را انجام دهیم سرعت انتشار ویروس کاهش پیدا میکند و ما بیمارستان ها را اشباع نخواهیم کرد و اگر ما اخطارها را جدی نگیریم خصوصا در کشورهایی که تست به میزان کافی انجام نمی‌شود بسیار محتمل است که بیمارستان‌ها به سرعت طی چند هفته از بیماران اشباع شوند و ما با یک فاجعه انسانی روبرو شویم